احساس می کنم دوباره امنیت و آرامشمو از دست دادم. نمی تونم این وضعیتو تحمل کنم. بهم تجاوز شده. نمی تونم برای کسی بگمش. کسی نمی فهمه حرفمو. خسته شدم از بس حرفای ساده رو برای آدما توضیح دادم و آخرشم نه اونا فهمیدن که من چی می گم و نه من احساس کردم که الان حرفمو زدم و آرومم. سر همین موضوع نزدیک ترین آدمای زندگیمو از دست دادم. تقصیر خودمه. خودم راهش دادم. افسردگی بعد از زایمان باید چنین چیزی باشه. باید یه جوری خودمو گم و گور کنم. اینجا جای من نیست. شاید نبوده از اول. شاید منم یه روزی بی اونکه بفهمم به این آدما تجاوز کردم.
ای شادی آزادی، تو هرگز نمی‌آیی!
سوار مترو شدم. بعد از مدت‌ها. فکرش را کردم دیدم مترو منبع الهام بسیاری از قصه‌هایم بود. اما ننوشتنم فقط برای این نیست که منبع الهامم از زندگی‌ام حذف شده. برای این است که همه‌ی حرف‌ها زده شده‌اند و دیگر حرفی برای گفتن نمانده. هیچ کتابی را باز نمی‌کنم که از خواندنش به شور و هیجان ۱۸ سالگی بیایم. شاید هم در ۱۸ سالگی‌ام بمب‌های هورمونی بودند که آن شور و هیجان را می‌ساختند و نه مفاهیم درون کتاب‌ها. در این زوال ناچار برگردم به مترو. حداقل شادی‌ام این است که دیگر کسی نمی‌تواند سر این زن‌ها حجاب زورکی کند. نشسته‌ام داخل مترو که دو پسر جوان وارد می‌شوند هر دو لباس‌های روی مد ارزان‌قیمتی دارند و موهای آلاگارسون اما شسته نشده. و دو تا تنبک پلاستیکی تو دستشان. سر و صورتشان چند روزی بود که آب به خود ندیده بود. اما تلاش کرده بودند دلبر بمانند و تا حدی موفق هم بودند. خب شاید هم دل من الکی برای واکسی‌ها و تنبکی‌ها می‌رود و نمی‌دانم از نظر بقیه هم آنها دلبرند یا نه. زنی داشت رنگ موی فانتزی گچی می‌فروخت و چند دختر کوچولوی دست و رو نشسته و ژولیده اصرار داشتند مدلش بشوند و او سعی می‌کرد از خودش دورشان
برای بدست آوردن جواب سوالات تان می تونید یک سفر به افغانستان- کابل بروید، رفتن به کابل آسان است و ارزان؛ سغارت افغانستان به آسانی البته در قبال مبلغی به شما ویزا می دن بعد بلیط هواپیما تا کابل از ایران یا دبی تقریبن هر روز گیر میاد، فارسی زبان ها مشکلی ندارند بر و بچه هایی که ایران بزرگ شده اند الان در همه جای کابل یافت می شن مثل موسسات تحصیلات علی کاتب، غرجستان، ابن سینا، بنیاد فرهنگ افغانستان و ... اکثر این نهادها هم سایت دارند به شما کمک می کنند؛ فکر می کنم اگر این سفر را انجام بدین می تونید تصمیم بگیرید که بمانید یا برگردید، البته یادتون باشه که افغانستان از لحاظ تندروی اسلامی خیلی افراطی تر از ایران هست!
پاسخحذف